"Jeugdbescherming 'verantwoord' zich":

De tekst met mijn opmerkingen en onderbouwing tussen { . . . . } :

      ‘Veel dingen gaan goed –{28% van de OTS-sen geeft na 2 jaren enige verbetering te zien volgens prof.N.W.Slot - TS}, maar er zijn natuurlijk altijd zaken waar die beter kunnen –{die 72%; https://jeugdbescherming.jimdo.com/kwaliteit/909-zorgen-gemeten/}. Die boodschap kregen Friese raadsleden gisteravond (4 maart 2019)  van de jeugdbeschermings-instellingen (G.I.’s).’

 

Twijfels:

       De avond in het Van der Valk-hotel van Leeuwarden was georganiseerd op verzoek van de Leeuwarder PvdA-fractie. Aanleiding vormde de recente artikelenserie in de Leeuwarder Courant over jeugdbescherming –{ https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/relativeer-en-onderzoek/ }.

 

Hieruit bleek onder meer dat zorgprofessionals –{wat zijn dat? Niet de gezinsvoogden maar lagere òf hogere gezondheidszorgwerkers?} hun twijfels hebben over de deskundigheid van een deel van de medewerkers [van de jeugdbeschermingsketen]. Ook ouders uitten kritiek, over te veel macht bij gezinsvoogden, gebrekkige communicatie en incapabele medewerkers.

 

      Doel van de bijeenkomst was de (enkele tientallen) raadsleden uit te leggen hoe de instellingen (Regiecentrum Bescherming en Veiligheid, het Leger des Heils en de William Schrikker Groep) precies te werk gaan, en zo “onrust wegnemen”.

 

Bestuursleden G.I. leggen uit:

 En dus vertelden Jeanette Nijland, Marianne Sinot en Rolien Tolsma van het Regiecentrum, Robert Vonk van de Raad voor de Kinderbescherming, en twee medewerkers van de William Schrikker Groep (WSG) hoe de keten van jeugdbescherming in elkaar zit.

 

      Dat ze moeten voldoen aan “een keurslijf van eisen en daar regelmatig op worden getoetst”, aldus Sinot {maar een toets zònder diagnostiek meten na een valide diagnostieke nulmeting is geen toets zoals te verwachten is naar BW6:162 lid 2. Zoals: }.

 

Dat er sprake is van een hoge werkdruk, dat de bureaucratie de laatste jaren is verdriedubbeld en er een toename is van agressie en geweld jegens hulpverleners–{alsof een kind wegplaatsen van een ouder zonder diagnostiek meten geen geweld is} + {Sinot bedoelt ‘gezinsvoogden’, want naar Jeugdwet 3.2 lid 2 zijn gezinsvoogden geen hulpverleners!}.

Dat alles met deskundigen –{een niet-diagnosticerende pedagoog ofwel gedragswetenschapper} wordt overlegd en “wij ons aan de wet hebben te houden”(Vonk). ––{Maar waar tegen de wens van de ouders die aan BW1:247 voldoen niet voortvarend gewerkt wordt aan het oplossen van de ‘bedreiging’ uit de tekst van BW1:255, waarop de G.I. de machtiging OTS heeft verkregen, er niet voldaan wordt aan de onbezwaarde toegang tot de gezondheidszorginstellingen, de ouders niet urgent de juiste brede voorlichting krijgen op basis van BW1:262, worden de ouders weggezet als ‘tegenwerkend’ en voldoet de G.I. niet aan de wet en haar bedoelen}.

 

Dat er nooit zomaar een kind uithuis wordt geplukt en de rechter –{die geen onderzoekend orthopedagoog is} daar uitéíndelijk over beslist –{op basis van insinuaties in de jeugdzorgrapportages; https://kinderbescherming.jimdo.com/methoden/fjr-2010-92-rechter/ }.

 

Onvrede bagatelliseren:

 En als een cliënt ontevreden is, dat er dan allerlei manieren zijn -{met uitsteltactiek en beschuldigen als zouden ouders ‘tegenwerken’}- om die onvrede te uiten. -{Vaak kost dat veel geld in juridische procedures; een rechtsbijstandverzekering met module zorg laten lopen is soms slim}.

 

       Over de geuite kritiek op de instellingen stelde Sinot dat het ging on “handje vol cliënten en {echte deskundige} professionals” op de vele contacten die ze hebben. “Deze personen zitten zodanig in hun waarheid dat realiteitsbesef ontbreekt. ––{De G.I. lijdt immers onder hoge werkdruk? Maar de oplossing daarvoor was taboe op de jeugdzorg-Facebook die vroeg om oplossingen. De oplossing staat in copie nu op https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/jeugdzorg-negeert-wetenschap (scroll). Waar diagnostisch deskundigen naar het advies uit de oratie van prof. Van der Gaag, https://jeugdbescherming.jimdo.com/kwaliteit/diagnostiek-nodig-als-nulmeting/, een diagnostisch adviestraject zouden verstrekken, als nulmeting, dan is er veel minder werk voor de jeugdzorgwerkers. Ouders zouden dan deskundig en breed worden voorgelicht en daarop een keuze kunnen maken welk traject voor hun geliefde kind het meest optimaal is. – Het is tekenend dat kritische ouders door dit sociaal domein weggezet worden als 'niet-realisten'}.

 

Het ging vooral om beleving van de cliënt.”––{vergetende dat prof. Carlo Schuengel een jeugdzorgacademie heeft gehouden voor de jeugdbescherming, dewelke staat op https://jeugdbescherming.jimdo.com/tips-en-andere-brieven/bejegenen-en-vertrouwen/ en waaruit blijkt dan die inperkende ‘macht’, die dwang, contraproductief werkt in het bejegenen en communiceren naar de ouders; het slaat bij macht en dreiging het enthousiasmeren om tot oplossing te komen van de ‘bedreiging’ dood! Dat is geen communiceren. Dat veroorzaakt weerstand en lost dus niet op wat wettelijk wel de bedoeling is van BW1:255. Ook wordt de bedreiging (lid 1 c.q. 4) zo vaag mogelijk gehouden voor ouders. Ouders moeten zelf meermaals vragen om de juiste voorlichting, n.a.v. het recht in BW1:262, lid 1, en om goede, frequente contacten met het kind naar lid 3.}.

 

       Ze erkende dat er wel eens wat fout gaat in de communicatie{wat te leren is via https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/tips }.  “Rapporteren is een vak apart. We werden beticht van rammelende rapportages. Daar kunnen weleens dingen in misgaan, maar in onze besluitvorming zijn we altijd heel zorgvuldig.”––{Het onderzoek met LOC namens de ministers om tot een actieplan [ https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/waarheid-ketenpartners en die artikelenreeks naast http://advocatencomite.nl/Actieplanwaarheidsvinding.html ] Waarheidsvinding in de Justitiële Jeugdketen’ staat haaks op deze afschuivende bewering van Sinot}.

 

Kijk kritisch (mag dat?):

       En wat verwachten jullie van ons als raadsleden, wilde de zaal weten.

Sinot:   “Kijk kritisch naar de plannen van jullie colleges [B&W].   Wij [G.I.] hebben nu te maken met meer dan driehonderd zorgaanbieders en zijn best veel geld aan het verspillen aan structuren.”––{waarbij ouders en deskundigen overwegen of jarenlang een OTS aanhouden nu wel goedkoper is dan de meestal korte en zeker effectievere trajecten in de gezondheidszorg, die minder of geen schade doen aan kind en gezin; daartoe zijn de G.I.’s bekend met het WOB-verzoek met inhoud van vorig jaar, wat staat op https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/omgangssabotage-g-i (geredigeerd voor ouders, dus zonder de WOB-vragen) en dit jaar de brief op https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/brief-aan-alle-g-i-s/ . Dus zou de gezinsvoogdij meer rekening moeten houden met het overleggend en enthousiasmerend bejegenen en voorlichten van ouders om nu voortvarend tot het oplossen van de vermeende en niet-gediagnosticeerde bedreiging te komen. Vaagheden moeten als onwaarheden weggehouden worden uit jeugdzorgrapportages!}.

 

       +{Tussen accolades staan dus relativerende onderbouwing om de mogelijke misleiding van woorden vanuit de G.I.’s recht te zetten. Toch komen we erg veel het oude denken tegen op basis van de Weterings-pseudowetenschap, zoals op https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/valse-stemvankind.  Ouders, weet dat.  Onderzoek op kinderrechtenniveau moet nu na decennia aan afschermen en aanmodderen tot stand komen.   Immers de opgroeiende zou voor diens identiteitsgevoel en -ontwikkeling geen negatieve signalen en gefrustreerde levenssfeer mogen tegenkomen.   Jeugdzorg is een grote bron van ACE’s, van negatieve kind-ervaringen in de ontwikkeling.   ‘Kindermishandeling’ moet nu ook gevonden worden in de ‘jeugdzorg’ zelf, in hun voorlichting, handelen, bejegenen en beslissen. https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/definitie-kindermishandeling legt uit! Ouders moeten ook niet geëmotioneerd en bespeeld worden, want dat is frustreren van de levenssfeer van de opgroeienden.  BW1:255 moet nu ook de jeugdzorg naast de ouders gaan noemen als 'bedreiging'!}.

 

Onder staat nog meer om u over te verbazen.

 

Zie ook de analyse op ANALYSE.

 

O, politici, weet toch  het gaat niet om blauwe plekken-problematiek, een pets, ofzo, het gaat hier om een organisatie die kinderen niet beschermt maar stelselmatig schade (ACE's} toebrengt. Die ouders niet eerst voorlicht, die niet overlegt maar het tegendeel doet wat prof. Schuengel heeft uitgelegd om te voorkomen... Het tegendeel wordt gezien: een zeer slechte bejegening, die enthousiasmering doet verdampen. En dan kan men dat niet rechtvaardigen met zeggen dat 'voor ieder verwoest kinderleven, je er twee wél hebt gered'. Nee, dan moet je kritisch naar je functioneren of je inzet kunnen kijken. ----> En daarbij blijkt uit onderzoek dat er niet "twee gered worden tegenover één kind ten onrechte" in jeugdzorg.  Waar de 'valse positieven', door fouten van de jeugdzorgwerkers,  over de 90% voorkomen, waar 72% van de OTS zelfs na 2 jaren negatief resulteren, moeten we constateren dat er véél méér kinderen geschaad worden dan de enkeling die 'gered' zou moeten worden.  Dat is de wetenschappelijke realiteit door de hypocognitie in de jeugdketen, de keteninfantiliteit, waar ook politici toe behoren!---<.

 

Politici behoren te weten dat het niet voorlichten, dat het vals bejegenen, onmacht en emoties oproept bij terecht bezorgde ouders, en dat de jeugdzorg deze emoties misbruikt om ouders te dékwalificeren, te beschuldigen:

 

 

Jeugdzorg zorgt, ja, zorgt voor emoties.  Die kunnen goed tegen ouders gebruikt worden!

 

Ouders, omdat de jeugdbescherming nog, na al die decennia en na alle recente wetenschap verstrekkend aan hen, zich afschermt en verwijst naar [trage] mogelijkheden om [opbouwende] kritiek en onvrede te uiten, moet ge officieel schrijvend communiceren, met daarbij immer ook de alinea die nodig is om bij de rechter te nuanceren dat u het meest optimale hulptraject voor uw opgroeiende wenst:

De bekende alinea:

“Wij verzoeken ten dienste van de helderheid en het oplossen van de 'bedreiging' uit BW1:255 dit vanwege onze plicht naar BW1:247 om de zorg voor het kind te optimaliseren naar het niveau van kinderrechtenartikel 24 lid 1 IVRK, [en na een jaar (of enige jaren) eveneens artikel 25]. Diagnostisch onderzoek met testmiddelen en interactieonderzoek waarop ouders goed vóórgelicht worden geeft meer inzicht het bedoelen van de OTS op te lossen naar het bedoelen van de wetgever, de representatie en veiligheid van de ouders naar het kind te doen verbeteren."

Ouders, ken de wet, en vergeet BW1:262 niet naast Jw3.2 lid 2!!!   En Jw4.1.1 en 3.3 naast waartoe BW1:255 dient!    Ge kunt lezen op:

https://jeugdbescherming.jimdo.com/wetten-en-regelgeving/ , en er bestaan precedenten om te gebruiken, dus lees!!!

Combineer argumenten.

Doel en onderbouwing in context.

De rechter is geen orthopedagoog.   De rechter heeft uitleg nodig die de jurist begrijpt en kan plaatsen in diens juridisch denken.

Het kind mag geen losstaand object worden, zonder gevoelsontwikkeling naar een eigen identiteit op basis - wetenschappelijk - van het duurzaam en onbezwaard kennen van diens familie(s).

 

Onder staat nog meer!

Er is te weinig controle op het al dan niet effectief (diagnostisch verantwoord) handelen door de jeugdbescherming. Er zijn veel signalen dat de jeugdbescherming (G.I.) onpedagogisch handelt om lang $ubsidie te ontvangen, en de G.I. stuurt te vaak kinderen het huis uit en naar kostbare plaatsingen. Wachtlijsten voor beperkte diagnostiek bij ketenpartners die van de G.I. afhankelijk zijn en naar de wens toeschrijven bezwaren de toegang tot de echte gezondheidszorg, en dat strijdt met kinderrecht IVRK artikel 24 lid 1. De G.I. veroorzaakt zonder sturing op effectief handelen hogere en oplopende kosten!  De toeziende gemeente wordt vaak misleidt met mooipraat en afschuiven van verantwoordelijkheden naar de niet-orthopedagogische rechters.  De oorzaak van de genoemde stijging in kosten is het negeren van de moderne wetenschap en dus beter thuis de deskundige voorlichting laten verstrekken door specialisten. Dat duurt kort en is veel goedkoper dan jarenlange OTS-sen.

Ge las boven al dat in de verantwoording naar de gemeente en derden vreemde verhoudingen worden weergegeven. De grote groep is in feite hooguit 28%, en die 'kleine groep' lastige onrealistische klagers komen uit die 72%.   Kinderen heten "nooit zomaar uithuisgeplukt" te worden, maar een diagnostisch rapport, aantoonbare valide voorlichting vooraf, en uitleg op de therapeutische waarde van deze maatregel boven die dewelke Joseph Doyle of Jo Hermanns adviseert, worden niet gegeven. De rechter als verschuilspecialist....

Op hier staat ook een onpedagogisch voorbeeld hoe de G.I. het belang van het zich ontwikkelende kind aantast door verzet te plegen tegen een vader die, al heeft hij door het spel van de G.I. geen gezag meer, wel belanghebbende van het kind wil zijn (BW1:377c e.d.), nu er eindelijk een diagnose aankomt waarop de OTS bij moeder verlengd wordt; een diagnose dat door CAPRD (oudervervreemdingshandelen) kan zijn veroorzaakt.

De vraag rijst waarom de G.I.'s niet de ouders urgent en voortvarend (ter oplossing van de bedreiging uit BW1:255 waarop het OTS-mandaat verstrekt is door de rechter) voorlicht?

Men mag toch (BW6:162 lid 2) van de G.I. verwachten dat deze deskundig, meer dan 'professioneel', aan dit psycho-logisch welzijn gaat werken bij aanvang van de OTS?!!

 


'Veilig Thuis* was verdacht van onttrekking van ouderlijk gezag'

en over 'jeugdzorg':

de onpedagogische en valse intimidatie zonder diagnostisch onderzoek:

 

"Uw dochter komt

voorlopig niet meer thuis",*

zonder degelijke voorlichting en behoorlijk optimaal contact naar wet: BW1:262 lid 1 resp. lid 3 (Hoe vaak negeert de jeugdzorg wetten en rechterlijke uitspraken!!!) :

Dit staat op https://drive.google.com/file/d/17VTuZkqorl6qW_6kvZDxodeRyQM78U1E/view?ts=5cbec03d , met uitspraak arrondissementsparket Den Haag.

'Jeugdzorg' staat er gekleurd op! Eindelijk.

 

Het DRAAGVLAK van ouders en deskundigen is flink tanende.

 

Zie onder, waar nog meer staat, en  ANALYSE .


Kletsen en mooipraat helpen zowel kind als ouders niet!!!


*:     De jeugdzorgintimidatie:

 

"Uw dochter komt voorlopig niet meer thuis"

Rotterdam -- 22 april 2019 -- Derk Stokmans -- NRC :

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/04/22/uw-dochter-komt-voorlopig-niet-meer-thuis-a3957735?fbclid=IwAR2xCY4CCeHGSwEO_l_nszQh8VtgIGIWlmsnPKb77ciRUNMs_spviPPShgE :

Veilig Thuis haalde een meisje uit de klas nadat ze vertelde dat haar moeder haar slaat. Of het meisje mishandeld werd, is nooit aangetoond, al is ze na drie jaar nog steeds niet terug bij haar moeder. Hoe kwam het zover?

 

De 28-jarige Sharon heeft de schijn tegen. Dus als haar 5-jarige dochter {in een fantasieleeftijd en onder het horen van sprookjes} op vrijdag 1 juli 2016 op school vertelt dat haar moeder haar slaat en schopt en dat ze niet terug naar huis wil, grijpt 'kindermishandelingsorganisatie' Veilig Thuis drastisch in.

Ze halen het kind uit de klas, en bellen de moeder diezelfde ochtend om te zeggen dat haar kind voorlopig niet meer thuis komt.

Of de dochter mishandeld werd, is uiteindelijk nooit aangetoond. {De Jeugdzorg doet niet aan kinderrecht IVRK artikel 24 lid 1: diagnostiek ten bewijze}.

Maar hoewel de kinderrechter en Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond vinden dat Sharon een kans moet krijgen om weer voor haar kind te zorgen, is het inmiddels achtjarige meisje bijna drie jaar later nog steeds op een voor de moeder geheime locatie in een pleeggezin ondergebracht.

 

Moeder en dochter zien elkaar eens in de twee weken vijf uur lang.

Zònder begeleiding; ze ontmoeten elkaar bij een bushalte.

Over het meisje, dat zich volgens het laatste schoolrapport voor de uithuisplaatsing goed ontwikkelde, maken de pleegouders en de school zich inmiddels grote zorgen.**

De moeder heeft op haar beurt aangifte gedaan tegen Veilig Thuis, Jeugdbescherming en andere betrokkenen wegens ‘onttrekking aan het ouderlijk gezag’.

Hoe kon het zo ver komen?


**: Te vaak is het de jeugdzorg zélf die kinderen beschadigt! {Dat is wetenschappelijk bewezen!}.


Acute onveiligheid 

Er was die vrijdagmiddag in 2016 sprake van „acute onveiligheid”, zo schrijft Veilig Thuis jaren later aan het Openbaar Ministerie {Rv800 lid 3}, als het zich verdedigt tegen de aangifte van de moeder. De medewerkers van Veilig Thuis geloofden het meisje, omdat ze „gedetailleerd” vertelde over mishandeling en een kras achter haar oor zou kunnen passen bij haar verhaal.

Het beladen verleden van de moeder speelde bij die afweging – volgens Veilig Thuis gemaakt in overleg met de Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdbescherming – ook een rol.

Ze stond op dat moment al in de systemen van Veilig Thuis: tijdens een gevecht met haar broer had ze hem met een keukenmes in zijn arm gesneden. Als vijftienjarige zat ze drie jaar in de jeugdgevangenis na enkele geweldsdelicten. Ze heeft moeite met 'agressie-regulatie', zoals dat in het jargon heet.

„Ik begrijp wel dat ze dachten dat er iets aan de hand was.”, zegt Sharon nu. „Ik heb haar nooit geslagen. Maar ik verwijt mezelf veel. Ik was verbaal best agressief, veel dronken, eigenlijk zorgde mijn moeder voor haar. Maar het feit is: ze hebben mijn dochter ontvoerd, en nooit onderzocht of haar verhaal wel klopte.” {Ook nooit is er een gedegen invulling gegeven aan BW1:262 lid 1}.

 

Een kind bij de ouders weghalen kan eigenlijk alleen na een kinderbeschermingsmaatregel van de rechter. Maar in Nederland is er iets ontstaan dat „vrijwillige uithuisplaatsing” heet {onder chantage en drangzorg zonder zorg}.

Die vindt vaak onder druk van jeugdzorginstanties plaats, in een zogenaamd „drangtraject”.  Daarin geven jeugdzorginstanties die zich zorgen maken over kinderen, onwelwillende {niet goed voorgelichte}  ouders een „laatste kans” om akkoord te gaan met hulpverlening, voordat ze naar de rechter stappen. {Naar de rechter stappen geeft meer rechtszekerheid. Dan is de wet BW1:262 aanspreekbaar, indien de jeugdrechters wakker is}.

 

De brief die het OM op 10 maart aan de bestuurder van Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond stuurde staat op die site: https://www.nrc.nl/nieuws/2019/04/22/uw-dochter-komt-voorlopig-niet-meer-thuis-a3957735?fbclid=IwAR2xCY4CCeHGSwEO_l_nszQh8VtgIGIWlmsnPKb77ciRUNMs_spviPPShgE .

 

Ingrijpen zonder vertraging 

Binnen de jeugdzorg is dit drangtraject populair, omdat er snel en zonder de juridische verplichtingen en vertragingen van een rechtsgang kan worden ingegrepen, soms met verregaande maatregelen. Maar er is ook kritiek op: de rechtelijke bemoeienis is namelijk bedoeld om de acties van jeugdzorginstanties onafhankelijk te laten beoordelen, en de rechten van ouders én kinderen te beschermen. De Rotterdamse kinderombudsman pleitte een jaar geleden voor een „dringende herziening” van drangtrajecten in de regio, wegens „serieuze tekortkomingen”, en wees categorisch het middel van vrijwillige uithuisplaatsingen af.

Sharon wordt die vrijdagmiddag 1 juli 2016 door medewerkers van Veilig Thuis onder druk gezet om akkoord te gaan met zo’n uithuisplaatsing. Als ze niet instemt, dan zal Veilig Thuis naar de rechter stappen om het alsnog te regelen. En sowieso krijgt ze haar dochter pas terug als de verhalen over mishandeling zijn uitgezocht. Ook zeggen medewerkers dat Veilig Thuis aangifte tegen haar overweegt wegens kindermishandeling.

Volgens Veilig Thuis gaat de moeder diezelfde dag „uiteindelijk” akkoord met de uithuisplaatsing – iets wat de moeder ontkent. Pas als Sharon na een half jaar een advocaat inhuurt, kijkt een kinderrechter naar de zaak. Die bekrachtigt de uithuisplaatsing.


Reacties van de Jeugdbescherming en Veilig Thuis:

Een voorlichter van Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond zegt dat de organisatie vanwege de privacy van moeder en dochter niet in kan gaan op vragen over de zaak. {Dit is de algemene smoes om niet aan zelfreflectie te doen}.

Debbie Maas, bestuurder van Veilig Thuis, benadrukt dat medewerkers in complexe situaties soms snelle veiligheidsinschattingen moeten maken. -{En eens slaan is een acute zeer grote bedreiging, toch, want het is acuut wanneer je niet weet wanneer er weer eens een pets gegeven zal worden, en voorlichten en overleggen ter voorkoming van nog een pets kan niet in Nederland, toch? Er bestaat toch geen pedagogische kennis, toch? - En het is toch complex wanneer je niet voorlicht, niet overlegt, niet diagnosticeren laat, toch? - TS}.

De klachten van de moeder zijn volgens Maas „zeer serieus” genomen en hebben er volgens haar mede toe geleid dat Veilig Thuis inmiddels betrokken ouders beter informeert en zo min mogelijk vrijwillige uithuisplaatsingen adviseert, ook bij crisissituaties. Ook neemt het over zulke uithuisplaatsingen geen standpunt meer in zonder afstemming met Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond. Maas: „Het is buitengewoon verdrietig dat moeder nog niet weet waar ze aan toe is. Ik hoop dat er voor moeder en kind snel duidelijkheid komt over hun toekomst.”

 

Meer dan een jaar na de uithuisplaatsing van het meisje concludeert een volgende kinderrechter dat Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond – dat inmiddels verantwoordelijk is – zaken „op de lange baan” schuift. Ondanks uitdrukkelijke verzoeken van de rechter is de omgangsregeling tussen moeder en dochter niet verruimd. Er is geen vaste jeugdbeschermer voor het kind en de moeder heeft geen concrete doelen gekregen waar ze aan moet werken om haar kind terug te krijgen.

 

Maar Jeugdbescherming wil geen plan maken; die organisatie wil eerst afwachten wat het OM doet met de aangifte tegen de moeder wegens kindermishandeling.

Intussen gaat het met het meisje steeds slechter. Uit het eerste pleeggezin –met behalve pleegkinderen ook dertien eigen kinderen – moet ze al snel weg. In het tweede pleeggezin wordt ze steeds opstandiger. Ze huilt veel, is vaak boos, zo blijkt uit correspondentie van Jeugdbescherming. „Ze zit in een loyaliteitsconflict”, zo staat daar. Ook op school – waar ze het voor de uithuisplaatsing volgens het schoolrapport goed deed – gaat het slecht.

 

Op aandringen van de rechter gaat Jeugdbescherming na anderhalf jaar om: ze zullen de uitkomst van de aangifte tegen de moeder niet meer afwachten: „De moeder verdient hoe dan ook de kans om de zorg voor [haar dochter] weer op zich te nemen.”


Voortslepende onderzoeken

Maar dan is er nieuwe vertraging. Een jeugdzorginstelling moet onderzoek doen naar de achteruitgang van het meisje, en moeder en dochter samen observeren. Tot het resultaat daarvan binnen is, besluit de rechter eind 2017, mag ze niet terug naar haar moeder.  --{Dit weet de G.I. niet omdat het [wèl] in kennis is gesteld van de wetenschap van Doyle, Gresser, Weinberger, en andere wetenschappers. Dat is toch helder of... toch vreemd? Wanneer je wetenschappelijke bevindingen onder de neus krijgt, en je verdient veel als bestuurslid, dan gooi je dat toch weg omdat je zelf beter weet??? Of is er sprake van uitsteltactiek door de G.I., vanwege de financiële  'perverse prikkel', genoemd op pag. 93 door de Kinderombudsman Dullaert in december 2013 ?!!  Ook de gemeenten weten dit en geven die dat door aan de door hen ingekochte 'hulp'?? Politici slapen kennelijk. - TS}.

 

Als dat onderzoek – mede door gedoe {uitsteltactiek} tussen de jeugdzorginstelling en Jeugdbescherming – bijna een jaar later nog steeds niet is begonnen, krijgt een andere instelling de opdracht het onderzoek te doen. Het is „noodzakelijk”, schrijft de kinderrechter eind oktober 2018, dat Jeugdbescherming „alles in het werk stelt” om dit snel uit te voeren. --{Let wel, de G.I. verkreeg de machtiging OTS n.a.v. BW1:255 met het doel van de wetgever om vóórtvarend de daarin genoemde 'ernstige bedreiging' te doen oplossen met de wettelijke middelen BW1:262, kinderrecht IVRK24.1, en Jw4.1.1. Doen de G.I. dat niet voortvarend binnen een half jaar, dan is het de vraag, wat rechters kennelijk  niet snappen, of dat beweerde "ernstige bedreiging als gevaar" er wel was!!!}.

 

Bijna drie jaar nadat het meisje bij haar moeder werd weggehaald, slepen de onderzoeken zich voort. Het onderzoek naar de toestand van de dochter is nog niet afgerond. Daarnaast heeft het OM voor zover advocaat Reinier Feiner weet nog geen besluit genomen over een mogelijke vervolging van de moeder.

 

Het zijn niet de individuele hulpverleners, zegt Feiner.  „Het zijn hun organisaties, die systematisch falen tijdig en adequaat hulp te bieden.” -{De G.I. geeft geen open valide opdrachten op diagnostische basis en orthopedagogisch inzicht}.

Sharon zelf volgt al jaren agressietherapie, doet een opleiding maatschappelijke zorg waarvoor ze als stage licht verstandelijk beperkte mensen en mensen met een psychosociale stoornis begeleidt, en maakt daarnaast drie avonden schoon.

De uren die ze bij haar dochter doorbrengt voelt ze rust, en trots. Maar ze maakt zich zorgen: „Ze moeten mijn dochter teruggeven, het gaat niet goed met haar.” -{En men moet het nu wel weten:  "Het wegplaatsen van één of beide ouders is zeer schadelijk". Gresser.   Wegplaatsen, UHP, veroorzaakt o.a. depressies en onveilige gehechtheid bij kinderen.  Wetenschappelijk bewezen, meermaals!  Daar kiest een G.I. voor bij uitsteltactiek.}.

 

En:


Veilig Thuis was verdacht van onttrekking ouderlijk gezag

Jeugdzorginstelling Rotterdam

Het Openbaar Ministerie heeft Veilig Thuis [VT] in Rotterdam als verdachte aangemerkt van onttrekking aan het ouderlijk gezag door een kind weg te nemen bij haar moeder zonder vrijwillige toestemming van de moeder of een besluit van de kinderrechter

Omdat het meldpunt voor kindermishandeling [AMHK ofwel VT] dat niet bewust zou hebben gedaan, heeft het OM deze zaak geseponeerd. -{Je zou een overheidsinstelling toch eens veroordelen, toch?}.

Dat blijkt uit een brief die het OM op 10 maart aan de bestuurder van Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond heeft gestuurd.

Veilig Thuis in Rotterdam heeft na een bezoek van twee officieren van justitie op 7 december 2018 over deze zaak haar regels rond de zogenoemde vrijwillige uithuisplaatsing {onder chantage en bedreiging naar ouders} van kinderen veranderd.

Ook dit voert het OM als reden aan om de zaak te seponeren.

{[ Lees hier of hierboven het achtergrondverhaal over deze zaak: Uw dochter komt voorlopig niet meer thuis }]

Er zijn in Nederland 26 regionale Veilig Thuis-organisaties. Deze 'onderzoeken' meldingen over kindermishandeling en huiselijk geweld, en dragen zaken zo nodig over aan bijvoorbeeld de Raad voor de Kinderbescherming of politie.

Het gaat in deze zaak om een meisje dat op 1 juli 2016 op school klaagde dat haar moeder haar zou slaan en schoppen. Ingeschakelde medewerkers van Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond besloten het meisje direct van school mee te nemen.

Onder druk gezet

Veilig Thuis vertelde de moeder dat de beschuldiging van het meisje uitgezocht moest worden, en dat ze de dochter tot dat moment „om veiligheidsredenen niet naar huis kon laten gaan”, zo staat er in een verslag van Veilig Thuis. -{Daar heeft geen enkele deskundige drie jaren voor nodig. De gemachtigde G.I. krijgt daarbij de wettelijke opdracht uit BW1:255 om vóórtvarende te werken aan het oplossen van de 'ernstige bedreiging' die in die wettekst is genoemd (BW1:255 lid 1 en 4, al willen rechters nogal laks zijn met concretie daarvan omdat ze geen orthopedagogen zijn).}.

Als de moeder niet zou instemmen met deze uithuisplaatsing, dan zou Veilig Thuis de Raad voor de Kinderbescherming inschakelen om een rechterlijk bevel tot te regelen.

 

De moeder voelde zich hierdoor zo onder druk gezet dat ze instemde, zegt haar advocaat. De dochter werd daarop door Jeugdbescherming bij een pleeggezin geplaatst.

Het OM schrijft: „Naar mijn oordeel is niet vast komen te staan dat [de moeder] ondubbelzinnig, alle keuzes en consequenties overziend, toestemming heeft gegeven voor de uithuisplaatsing van [haar dochter].  Daardoor kan Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond als verdachte van onttrekking aan het gezag worden aangemerkt.”

 

Volgens het OM betwijfelde ook Veilig Thuis   achteraf of de moeder die toestemming voor uithuisplaatsing vrijwillig had gegeven. -{De chantage toegeven is ook zoiets wat niet past in jeugdzorgland}.

Op advies van het OM heeft Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond haar beleid rond vrijwillige uithuisplaatsing aangepast. Ouders moeten nu schriftelijk toestemming geven, dat gebeurde eerder mondeling. Ook krijgen ze schriftelijke informatie mee naar huis. In sommige gevallen zal Veilig Thuis een dag na de toestemming voor de vrijwillige uithuisplaatsing controleren of de ouder het echt wil.

 

In deze publicatiereeks staan meer hoofdstukken, en met onderbouwende links!


Overzicht:

 

Een belangrijke brief aan alle B&W’s (gemeenten): https://jeugdbescherming.jimdo.com/ maar ook https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/briefaangemeenten/ ;

 

Belangrijke stukken zijn te vinden via https://jeugdbescherming.jimdo.com/kwaliteit/ ;

 

Aanvullende stukken op https://jeugdbescherming.jimdo.com/tips-en-andere-brieven/ ;

 

Rond wetten en precedenten: https://jeugdbescherming.jimdo.com/wetten-en-regelgeving/ ;

 

Rond wat weg van ouders doet in de psyche: https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/ ;

 

En vanaf  https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/relativeer-en-onderzoek/ analytische stukken over de dubieuze jeugdbescherming.

 

Meer hoofdstukken in de kantlijn.

 

Zie ook: https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/jeugdzorg .

                   Kijk daar ook rond naar meer belangrijke informatie, opdat ge geen juridische speelbal wordt.