Met meerdere artikelen:

“Machteloosheid na ingrijpen

  van de jeugdbescherming”

 Leeuwarder Courant vervolgt....

• Goos Bies, Ines Jonker  –  Friesland   –  Leeuwarder Courant, 19 februari 2019 , op: https://www.lc.nl/friesland/Machteloosheid-na-ingrijpen-van-de-jeugdbescherming-24190154.html .

Veel (groot)ouders herkennen zich in de  kritiek  die is geuit op de jeugdbescherming.* (*: https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/relativeer-en-onderzoek/  en subhoofdstuk).  Ook zorgprofessionals, die met hun zorgen over het functioneren van de jeugdbescherming naar buiten zijn getreden, hebben veel reacties gekregen. Een greep uit de reacties.

,,Mijn ervaring is dat met iedere nieuwe medewerker de {positieve} kennis en inzichten van de vorige verloren gaan {Negatieve beweringen blijken vaak een hardnekkig leven te leiden. Zie figuur. -- TjS}. Dossiers of niet, je begint weer bij nul en je mag alleen maar hopen dat de nieuwe gezinsvoogd of hulpverlener tot dezelfde inzichten komt. Wij hebben pech gehad: op meerdere van dat soort cruciale overdrachtsmomenten kregen we jeugdhulpverleners die de verkeerde inschatting maakten”, zegt een man uit Dokkum die in een  vechtscheiding  is beland. {Jb artikel 3.2 lid 2: De gezinsvoogdij is geen hulpverlener: “Een gecertificeerde instelling biedt geen jeugdhulp aan”. Dat is eigenlijk een taak voor ouders die aan BW1:247 voldoen!}.

,,Onze zaak loopt inmiddels al bijna zes jaar en er is nog steeds geen enkel zicht op verbetering. Wat ik zie is dat jeugdhulpinstanties wel willen, maar soms onbekwaam dan wel onmachtig zijn. Per saldo komen ze niet tot een succesvolle interventie, waardoor kinderen in de knel blijven en steeds verder afglijden. Erg triest.’’ {Met een OTS-machtiging dient de gezinsvoogdij vóórtvarend te werken aan het oplossen van de “ernstige bedreiging” die beweerd werd wegens de inhoud van BW1:255; dat is een taak die door de overheid aan de G.I. is verstrekt met die machtiging! De gezinsvoogd heeft daarbij ook de taak in BW1:262 lid 3 en lid 1}.

[Lees ook: 'Mijn grootste fout is dat ik hulp heb gezocht voor mijn kind']

Ook de zorgprofessionals die met hun zorgen over het functioneren van jeugdbescherming naar buiten traden, hebben veel reacties gekregen. Ze zijn teleurgesteld in de reactie van de bevoegde instanties (Regiecentrum [G.I.], Leger des Heils [G.I.] en Raad voor de Kinderbescherming), die zich  niet zeiden te herkennen  in de kritiek.

,,Tja, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen, maar jammer dat men dan zo’n standpunt kiest van ‘niets aan de hand’. Dat nodigt niet uit tot een kritische discussie”, stelt de vrij gevestigde psychiater Haye bij De Weg vast.

Vertragingen  

Veel vertragingen ontstaan door ziekte van gezinsvoogden of andere hulpverleners, of door wisselingen van personeel. Hierdoor komen er lange wachttijden. De Raad voor de Kinderbescherming heeft na  kritische  rapporten  van de inspecties landelijk inmiddels maatregelen aangekondigd.

Een grootvader uit Dokkum geeft aan dat de overdracht van de verantwoordelijkheid voor jeugdzorg van rijk  naar  gemeenten gepaard is gegaan met  bezuinigingen,  die de zaak geen goed hebben gedaan. Dit heeft onder meer gezorgd voor  onduidelijkheden  over het benutten van persoonsgebonden budgetten, die voor veel stress zorgen.

                    'We dachten: eindelijk mensen die wat gaan doen met de kinderen'

Verschillende ouders geven aan tevreden te zijn over de Raad voor de Kinderbescherming. Maar vervolgens houden de gezinsvoogden zich niet aan rechterlijke uitspraken of adviezen van de Raad. Een andere man uit Dokkum laat weten dat hij dankzij bemiddeling van de Kinderbescherming na negen maanden zijn drie kinderen weer terugkreeg.

,,Er waren signalen van kindermishandeling door mijn ex, vastgesteld door de GGD. De jeugdbeschermers hadden dit moeten melden bij de rechtbank, maar hebben dat verzuimd.”

De man diende hierover klachten in bij de Stichting Kwaliteitsregister Jeugd. Deze werden gegrond verklaard en alle vier betrokken professionals kregen een waarschuwing. ,,Een week later werden mijn kinderen uit huis geplaatst. Het Regiecentrum kreeg voor de uithuisplaatsing de Raad niet mee, en heeft het toen via het Openbaar Ministerie geregeld’’, meldt de man, die in rapporten allerhande psychiatrische stoornissen is toegedicht, zonder dat daar onderbouwing voor was.

'Klacht indienen werkt averechts'  

           {Kinderen worden gestraft omdat ouders klagen: dus is een klacht al decennia nog steeds

          niet ‘een gratis advies’!  De straf is nog minder bezoek en contact, tegen lid 3 BW1:262 in}.

De machteloosheid klinkt voortdurend door in alle reacties.

Een vrouw uit Leeuwarden meldt zich in verband met de kinderen van haar vriend, die in een vechtscheiding zit. ,,Bij de ondertoezichtstelling dachten we, eindelijk mensen die wat gaan doen met de kinderen, maar nee, het is vier jaar ellende.”

Ze is niet verbaasd dat er zo weinig klachten gegrond worden verklaard. Hun klacht bij het Leger des Heils wordt al weken niet in behandeling genomen; dit wordt voortdurend uitgesteld. Eén van de kinderen is sinds ruim een maand uit huis geplaatst, maar over hoe het daarmee gaat, wordt niet gecommuniceerd.

Journalist Marc van Rossum du Chattel nuanceert de opmerking van Regiecentrum dat vorig jaar slechts een enkele klacht uiteindelijk gegrond is verklaard. ,,Het kostte me even moeite om te beseffen dat een klacht indienen tegen Veilig Thuis of een Gecertificeerde Instelling voor ouders heel averechts werkt, letterlijk”, meldt Van Rossum du Chattel, die voor RTV Utrecht een reeks artikelen schreef over de jeugdbescherming en op min of meer dezelfde disfunctionerende mechanismen is gestuit.

,,De organisatie legt het direct uit dat de ouders niet willen meewerken, en dan gaan ze, bijvoorbeeld, heel snel van het vrijwillig kader naar het gedwongen kader. Dat wordt ook letterlijk tegen de ouders gezegd. Ten tweede hebben de ouders geen vertrouwen in een onafhankelijke klacht-afhandeling.” -{De jeugdzorglobby gebruikt uiteraard de negatieve zaken waar werkelijk wat aan de hand is, maar uit meerder onafhankelijk onderzoek blijkt dat drie op de vier kinderen niet de passende zorg krijgen, dus ook vaak onterecht uithuisgeplaatst worden of van een ouder gescheiden. Diagnostiek bewijs uit onafhankelijk diagnostisch gespecialiseerd onderzoek wordt veelal niet getoond, terwijl waar ouders beschuldigd worden interactiediagnostiek natuurlijk te verwachten zou zijn (BW6:162 lid 2).

{Klagen kan negatief gevolg hebben waar fouten afgedekt moeten blijven!}:

-{Het klopt dat veel ouders die een klacht durven indienen gedwarsboomd worden, waarbij tegen de rechter wordt gezegd dat de ouders niet meewerken (terwijl ouders juist naar BW1:247 de zorg bewaken), en een rechter is geen orthopedagoog om die misleiding te doorzien. Ook worden kinderen gestraft door minder of geen contact meer met de klagende ouders ofwel zorgbewakende ouders}.

Geringe contactmomenten 

Een man uit Sneek heeft zijn zoon van elf al bijna drie jaar niet gezien. Zijn ex is weggelopen met zijn kind, maar wil niet aan mediation doen, zegt hij. ,,Er zijn al dertig rechtszaken geweest. In september gebood de rechter dat er omgangsmomenten moeten worden geregeld, maar er gebeurt niks.” {De G.I. blijft doof voor wat hen hier gegeven is, en hier}.

                  'De realiteit is dat ouder en dochters elkaar al vijf jaar niet hebben gezien'

Een vrouw die voorheen in Franeker woonde en inmiddels buiten de provincie, is enkele jaren na haar scheiding het contact met haar dochters kwijtgeraakt. ,,Begin 2014 zijn de kinderen bij vader geplaatst; binnen een paar maanden was dit omgezet in wijziging hoofdverblijf, waardoor er dus geen jaarlijkse toetsing kwam {IVRK artikel 25}. (...) De angst {geen gediagnosticeerd feit} van jeugdzorg was dat moeder de kinderen bij vader weg zou houden. De realiteit is dat moeder en dochters elkaar al vijf jaar niet hebben gezien.”

Meerdere ouders klagen over de summiere contactmomenten van één uur in de drie weken, die geregeld niet doorgaan omdat er geen begeleider beschikbaar is.

Bij een echtpaar in Friesland resulteerde een hulpvraag er in dat al hun vier kinderen uit huis zijn geplaatst. Vanaf dag één voelen ze zich tegengewerkt. De kinderen verblijven sinds het najaar in ‘netwerkgezinnen’; niet bij elkaar en ze hebben niet tot nauwelijks onderling contact {EVRM8}. Het contact met ouders en andere familie blijft beperkt tot een uur in drie weken.

,,Alles in het belang van de kinderen. Maar de kinderen worden, vermoedelijk vanwege onderbezetting, al wekenlang niet gehoord.” Volgens dit paar heeft de Raad voor de Kinderbescherming de problematiek en de hulpvraag prima beschreven. ,,Maar de uitkomsten worden door de gezinsvoogden verdraaid.”

Radeloosheid

Volgens dit paar stapelt de jeugdbescherming fout op fout. Zo zou hun dochter in het ziekenhuis zijn beland, omdat bij het pleeggezin niet was overgedragen dat zij aan diabetes van het type 1 lijdt. Er zou in het bijzijn van uit huis geplaatste jonge kinderen zijn gezegd dat in Amsterdam een vader zijn gezin heeft vermoord, met de toevoeging: ,,en deze vader is tot hetzelfde in staat”.

'De kinderrechter gelooft altijd de gezinsvoogd, nooit de ouders'

{De  kinderrechter  is geen orthopedagoog en  gokt  dus}

Een stel uit Franeker is radeloos vanwege de uithuisplaatsing van twee kindjes. ,,Wij hebben keihard gevochten om ons leven op de rit te krijgen en zo de kindjes weer thuis te krijgen. Maar het Regiecentrum doet helemaal niets voor ons {vglk BW1:262 en doel van 1:255}, ook de rechters gaan altijd mee met het rapport van jeugdzorg. En wij hebben er alles aan gedaan om onze situatie te veranderen. De gecertificeerde instelling is van mening dat wij ouders niet weten wat voor goede zorg er nodig is voor onze kindjes.” {Voorlichting en cursus geven wordt genegeerd door de gezinsvoogdij; BW1:262 lid 1}.

Een vrouw die jarenlang in Friesland als jeugdbeschermer werkte bij het Leger des Heils zegt dat ,,het allemaal klopt wat ouders zeggen”. ,,Kinderen worden soms onterecht uit huis geplaatst {Wetenschap: ca. drie op de vier}. De kinderrechter gelooft altijd de gezinsvoogd, nooit de ouders. Klachten worden in de doofpot gestopt.” De vrouw werd afgelopen zomer ontslagen omdat ze werk had geweigerd. ,,Ik moest iets doen waar ik niet achter kon staan. De kantonrechter heeft me volledig in het gelijk gesteld.”

Onder de tientallen reacties was er één van een gepensioneerd kinderbeschermer die het opnam voor zijn collega’s en het goed vond dat de instanties de nadruk legden op de complexiteit van het werk en de grote druk waaronder jeugdzorgwerkers moeten werken. ,,Ik heb meegemaakt dat kinderen van de trap af gedonderd zijn, die toch goed terecht zijn gekomen”, meldt deze tachtiger uit Lemmer over de wereld achter  uithuisplaatsingen.

Onbegrip over overplaatsing  

Van buiten Friesland kwamen ook meerdere reacties binnen van (groot)ouders die met lede ogen toezien hoe het contact met hun (klein)kinderen verwatert, doordat jeugdzorg in hun ogen afspraken structureel niet nakomt, veelal als gevolg van ziekte, personeelswisselingen en verkeerde kennisoverdracht.

,,Onze kleinzoon wil dolgraag bij ons wonen, maar onze ex-schoondochter houdt onze kleinkinderen al vier jaar bij ons weg. Terwijl de kinderen bij háár uit huis zijn geplaatst. Er is een tekort aan pleeggezinnen. Waarom zoveel kinderleed, terwijl er genoeg familie is die voor ze wil zorgen?”, vraagt een oma uit Almere zich af {conform EVRM8; ouders en grootouders worden makkelijk gestraft bij enige tegenspraak}.

Een grootouderpaar uit Smilde had jarenlang een kleinkind in huis. Na een conflict tussen de gezinsvoogd en hun dochter, de moeder van het kind, moest het meisje naar een ander pleeggezin worden overgeplaatst. Dit tot onbegrip van de grootouders. Het nu bijna achtjarige meisje is volgens hen veranderd van een vrolijk en bijdehand kind in een wrak. ,,Ze zegt nu: ik wil liever dood zijn, want niemand wil mij hebben… Terwijl ik niks liever wil dan haar hier alle zorg geven die ze nodig heeft. Maar elke keer als wij vragen waarom ze niet bij ons mag blijven, verzinnen ze iets anders.” {Tegen Awb3:46 en Jw3.3}.

De namen van de opgevoerde mensen die hebben gereageerd zijn bekend bij de redactie. De krant drukt de namen van de betrokkenen bewust niet af, in verband met de privacy van de (klein)kinderen en eventuele ex-partners. De krant heeft enkele tientallen reacties gekregen. Met 29 (groot)ouders of aanverwanten heeft de redactie via de telefoon en/of mail verdiepend contact gehad. Bij 22 van deze mensen gaat het over zaken die nu nog steeds spelen. In de andere gevallen gaat het over ervaringen in het (recente) verleden. Daarnaast hebben drie mensen met een professionele achtergrond inhoudelijk gereageerd.**

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

**:  Leeuwarder Courant

"Zorgprofessionals die kritiek uiten

worden ook 'op het matje geroepen' "

Goos Bies -- Friesland -- 19-02-2019

 Zorgprofessionals die kritische noten plaatsen bij het functioneren van de jeugdbescherming, voelen zich niet serieus genomen door het Regiecentrum (G.I.).

Een groep zorgprofessionals signaleert vanuit hun praktijk dat er structureel iets fout gaat binnen de jeugdbescherming. Ze hebben het over voogden die escalatie in de hand werken, gebrekkige communicatie, fouten in rapportages en een gebrek aan kennis over psychiatrische problemen.

'Het regiecentrum reageert vanuit macht'

 De zorgprofessionals {c.q. deskundigen of specialisten, zoals orthopedagogen; ze zijn van financiering afhankelijk,} worden door de leidinggevenden aangesproken op het uiten van de kritiek in het openbaar. Psychiater Haye bij De Weg uit Leeuwarden gaat niet in gesprek. Hij heeft er geen vertrouwen in dat er een open, kritische discussie gevoerd kan worden.

,,Het voelt alsof je op het matje wordt geroepen”, meldt hij. ,,De toon die ze nu aanheffen, is dezelfde als tegen de ouders.”   Psychiater Elbert-Jaap Schipper uit Sneek zal wel op de uitnodiging ingaan.  Hem wordt ,,zeer onprofessioneel handelen” verweten. ,,Het Regiecentrum reageert vanuit macht. Precies wat niet werkt, en zeker niet in jeugdzorg. Dit maakt ons punt des te duidelijker.”  -{De  jeugdzorglobby wil afdekken!}.

Tientallen reacties: machteloosheid klinkt er in door

 De artikelen {in LC maar ook bij RTV Utrecht} hebben tot tientallen reacties geleid, voor het overgrote deel van (groot)ouders die vergelijkbare problemen ervaren met de jeugdbescherming. Uit de reacties doemt een beeld op van machteloosheid.

De kritiek richt zich op zowel het Regiecentrum, de William Schrikker Groep als het Leger des Heils, de drie voor jeugdbescherming gecertificeerde instellingen (G.I.'s) in Friesland.

Verhoudingsgewijs gaan duidelijk de meeste klachten over het Leger des Heils, een kleine organisatie in Friesland. De wanhopige (groot)ouders zijn over het algemeen tevreden over de rol van de Raad voor de Kinderbescherming, die deze instellingen adviseert en 'toetst'.

De drie gecertificeerde instellingen komen met een gezamenlijke reactie op de rode lijn in de geuite kritiek. ,,Wij hebben de wettelijke opdracht om kinderen te beschermen die in 'onveilige situaties' zitten. In het belang van deze zeer kwetsbare groep nemen wij beslissingen die veel met betrokkenen doen. We herkennen de gevoelens van verdriet, machteloosheid of woede. Om die redenen nemen we de besluiten zo zorgvuldig mogelijk, en zoveel mogelijk in overleg met ouders, kinderen en betrokken zorgprofessionals. In het beeld dat dit een structureel probleem is herkennen wij ons niet.’’ --{"Onveilige situaties" is een ongedefinieerd cliché, dat op navraag ook niet wordt gepreciseerd of onderbouwd; ook wordt niet afgewogen op de ernstige schade die ontstaat door negatie van bijvoorbeeld de wetenschap van Gresser of Weinberger.    "Zo zorgvuldig mogelijk" is ook een cliché dat haaks staat op het wetenschappelijk advies uit de oratie van prof. R.J. van der Gaag hier}.

Vanuit privacyoverwegingen willen de instellingen niet inhoudelijk reageren {maar ook niet naar die ouders zèlf!}.

 Landelijk kondigde de Raad voor de Kinderbescherming vorige week aan maatregelen te nemen, naar aanleiding van rapporten van de inspecties Justitie en Veiligheid en Gezondheidszorg en Jeugd.

 De inspecties concluderen dat de toezichthoudende taak onvoldoende wordt waargemaakt en onvoldoende bijdraagt aan de borging van continuïteit en samenhang binnen de jeugdstràfrechtketen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Niet alleen in Friesland:

Veilig Thuis (AMHK) levert de gegevens aan de RvdK en G.I.’s.

Doch onVeilig uiThuis hoeft niet te voldoen aan Jeugdwetartikel 3.3, dat werken naar waarheid ongesanctioneerd beveelt. Dat heeft gevolg in de jeugdzorgketen, die als 'partners' zich gedragen zonder controle van elkaar!

Bij RTV Utrecht is een hele reeks uitzendingen met onderbouwing te volgen [plaatje].

Zo zijn ouders ‘furieus op het AMHK' dat inhuist bij de G.I.  SAmenVEilig (SaVe):

https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1689705/families-furieus-over-beschuldiging-kindermishandeling-van-veilig-thuis.html :

"Families furieus over beschuldiging kindermishandeling door Veilig Thuis":

PROVINCIE UTRECHT - Drie families in de provincie Utrecht worden ten onrechte beschuldigd van kindermishandeling. De ouders zouden hun kinderen volgens Veilig Thuis expres ziek maken. Diverse deskundigen nemen afstand van die beschuldiging en scharen zich aan de kant van de ouders.

Eén van die gevallen is de familie Leek uit Utrecht. Hun zoontje Tibbe is ernstig ziek. Het jongetje wordt te vroeg geboren. Later krijgt hij ernstige darmproblemen. De ouders gaan met de baby naar het ziekenhuis. De artsen in het ziekenhuis weten in eerste instantie geen raad met de ziekte, en om alles uit te sluiten vragen ze Veilig Thuis om advies.

Die stelt vast dat het kindje door de ouders ziek wordt gemaakt. Artsen van het ziekenhuis zeggen daarna dat dit onwaarschijnlijk is. Toch blijft Veilig Thuis de familie Leek verdenken. Vader en moeder mogen op een gegeven moment zelfs niet meer bij hun eigen kind. Nu, maanden later, blijft Veilig Thuis toezicht houden op de familie Leek, ondanks dat er geen enkele verdenking meer is.

EERHERSTEL {zou mogelijk moeten zijn in jeugdzorgland}

De familie Leek strijdt al maanden om eerherstel. Maar ze willen vooral dat de bemoeienis van Veilig Thuis stopt. Ook over de houding van het ziekenhuis is Michiel Leek niet blij: "Als je met je kind het Wilhelmina Kinderziekenhuis inloopt, ben je vogelvrij."

Op verzoek van het programma EenVandaag kijkt emeritus hoogleraar Pieter Sauer naar het dossier van Tibbe en zijn ouders. Hij zegt: "Ondanks dat die melding (van kindermishandeling, red.) wordt teruggetrokken, gaat Veilig Thuis door met het gegeven dat het er zou zijn. En dat is heel merkwaardig, want wie zij beschouwen als de expert die de diagnose stelt, trekt de diagnose terug. Maar dan wordt de mening van de expert niet meer (door Veilig Thuis, red.) gevolgd."

FAMILIE GREGORIUS

De familie Gregorius uit Houten krijgt ook te maken met Veilig Thuis. Hier begint de ellende als de familie financiële steun vraagt voor de verzorging van hun kinderen. Het gaat dan om een zogenoemd Persoonsgebonden Budget, een PGB. Met name voor hun oudste zoon is veel hulp nodig.

Maurice is zestien jaar oud en heeft diverse psychische beperkingen. Zo heeft hij autisme en ADHD, volgens zijn ouders functioneert hij als een zesjarige. De gemeente Houten kent het PGB grotendeels niet toe, waarna de ouders in bezwaar gaan. De gemeente vraagt het bureau Welpart om een rapport op te stellen over de kinderen en de familie.

Er volgt eerst een concept en kort daarna een definitieve versie. Tussen die twee versies bestaan opmerkelijke verschillen. Volgens de familie zijn op verzoek van de gemeente veranderingen aangebracht. Zo zijn er onder andere passages toegevoegd waarin de vader als agressief wordt omschreven.

Het onderzoek wordt uitgevoerd door een vrouw die volgens het rapport psycholoog is. De advocaat van de familie brengt aan het licht dat dat helemaal niet het geval is. Veilig Thuis neemt delen van het rapport over, met name over de agressiviteit. Tijdens een zitting van de Rechtbank Midden-Nederland maakt de rechter gehakt van het rapport, hij twijfelt openlijk of het rapport wel op de juiste manier tot stand is gekomen. Verder twijfelt hij aan de zorgvuldigheid ervan.

NIET AANNEMELIJK

Een derde geval speelt zich af in Vinkeveen. Ook daar worden de ouders door Veilig Thuis onterecht beschuldigd van kindermishandeling, zegt jurist Marianne Vlaming, die de families bijstaat. In alle gevallen is de verdenking dat de ouders de kinderen expres ziek maken. Dat lijkt niet waarschijnlijk. Hoogleraar Sauer kent het probleem van ouders die hun kinderen ziek maken. Volgens hem komt het heel zelden voor. In zijn eigen praktijk heeft hij het slechts drie keer meegemaakt in veertig jaar tijd. Dat het op een dergelijke schaal in korte tijd zou voorkomen in onze regio lijkt niet aannemelijk.

Zowel de familie Leek als Gregorius geven aan dat de onterechte inmenging van Veilig Thuis in hun gezin een traumatische ervaring is. Peter Gregorius: "We zijn door een hel gegaan. We zijn er continu mee bezig geweest om te kijken hoe we hier uit komen en hoe we de juiste ondersteuning kunnen vinden."

VERTROUWENSARTS

In alle gevallen komt steeds de naam van één  vertrouwensarts  van Veilig Thuis terug. De familie Leek doet bij de politie aangifte tegen mevrouw R. Deze R. heeft over de familie een melding gedaan bij de politie. Volgens advocaat Osinga is de melding schadelijk voor de ouders: "De politiemelding die mevrouw R. heeft ingediend staat vol met fouten en is sterk toegeschreven naar een ernstige verdenking van de ouders. Klachten die hierover bij Veilig Thuis zijn ingediend stuiten op een muur van onwil, zo lijkt het."

Tegen R. worden ook meerdere klachten ingediend bij het Tuchtcollege voor de gezondheidszorg. Die zal zich in januari over een tweetal van deze zaken buigen. In 2016 kreeg R. al een waarschuwing van het tuchtcollege, ook in dit geval ging het om een ouder die verdacht werd van het expres ziek maken van haar kinderen. De tuchtrechter gaf aan dat R. onzorgvuldig heeft gehandeld. Een woordvoerder van Veilig Thuis laat weten alle vertrouwen te blijven houden in R.. Volgens de woordvoerder is er geen enkele reden om deze vertrouwensarts tijdelijk te schorsen.  -{Opeens wordt er gezwegen, wat een duidelijk teken is van chantage of zwijgcontract}.***

GEMEENTE met een taak

Sinds 2015 is de jeugdzorg een gemeentelijke taak. Utrechts wethouder Everhardt laat weten dat hij geen mening heeft over de problemen van de familie Leek. Via een woordvoerder zegt hij: "Het is niet zo dat gemeenteambtenaren de kwaliteit in specifieke gevallen beoordelen of dat de wethouder zorginhoudelijk verantwoordelijk is."

"De wethouder is verantwoordelijk voor positionering en inrichting van Veilig Thuis en de samenhang met andere inzet van zorg. Als op basis van klachten of inspectierapporten blijkt dat Veilig Thuis ondermaats presteert, dan kan de gemeente vanuit haar opdrachtgevende rol sturen op verbetering." Ook Houten wil niet inhoudelijk ingaan op het individuele geval van de familie Gregorius. Houten verwijst naar de gemeentelijke ombudsman als er klachten zijn over het functioneren van Veilig Thuis.

REACTIES

Bent u zelf ook ten onrechte beschuldigd van kindermishandeling, dan zijn wij erg benieuwd naar uw verhaal. Zie gegeven site!

***: De RTV-uitzending over 'zwijgcontracten' of hoe dan ook, staat op:

https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1884449/utrechtse-gemeenteraad-vreest-zwijgcontracten-in-de-jeugdzorg.html (Zie die site want ook u kan dat overkomen. Meer naar onder staat de tekst van de journalist!).

Het hoeft niet te gaan om contracten op papier; het kan ook gaan om mondelinge chantage: “Als u niet dit doet en gehoorzaamt, dan doen we ‘dat’!” En met ‘dat’ wordt dit vaak ingevuld met BW1:266, de ouders ontzetten uit de ouderlijke macht, het kind schadend overplaatsen naar een geheim adres, de bezoeken en contacten (BW1:262 lid 3) saboteren of geheel verbieden, het kind valselijk informeren dat de schuld en hun onkunde bij de ouders ligt, zoals: “Je ouders willen je niet zien, en kunnen je niet opvoeden.”

Wat dergelijke signalen doen in een zich ontwikkelende opgroeiende moge voor geestelijk gezonde mensen duidelijk zijn. Ouders worden gemanipuleerd en afgedreigd, want de rechter gaat bijna altijd mee met wat de ‘professional’ in de G.I. voorstelt.   

Een voor de ouders anonieme gedragswetenschapper wordt erbij gehaald die een (in feite niet diagnostisch) ‘advies’ geeft aan de gezinsvoogd, en dat is dan het bewijs voor de rechter, maar ouders mogen dat onderzoek, waarbij kind noch interactie van ouders is gebezigd, ondanks het McMichael-arrest van het EHRM en de privacywetgeving AVG niet zien. De rechter trapt er met hypocognitie in! (Zie de reactie van een rechter hier onderaan).

Diverse gemeenteraadsleden en wethouders zijn enigszins wakker geworden, bijvoorbeeld: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1838270/ . (Zoek met  "RTV Utrecht" "Veilig Thuis" , en scroll):

En zo voort....

'Veilig Thuis' is dus veelal de eerste bron waar het fout gaat met de verwarring tussen vermoedens, verwachtingen, meningen, tegenover feiten.

Daarna wordt er vaak meer foute 'feiten' bij aangebreid.

Risicotaxatielijstjes die 'eigenlijk-sociaal-werkstertjes' ('professionals', jeugdzorgwerkers) moeten invullen, zijn niet evidence-based, niet genuanceerd, doch voor aandikkingen en smoesjes vatbaar.

Er is niets gedaan met de twijfels die in het juridisch maandblad FJR 2010/92 stonden.

De kinderombudsman Dullaert schreef in 2013 over de fouten en de financiële perverse prikkel (pag. 93).

Ouders, gebruik wetenschap! Gebruik het als bijlagen bij uw verzoek- of verweerschriften en bezwaren, in bijlagen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

M.b.t. het Regiecentrum (G.I.) in Friesland:

Deze heeft brieven ontvangen met verbetervoorstellen en wetenschap. Hier in bijlage, en hier en hier.

Het zeer oninhoudelijke antwoord is enkel een ontvangstbevestiging, dus enig teken van beleidsinzicht wordt niet getoond:

Zelfs een goede datum invullen is al zwaar en intensief werk, of we moeten geloven in tijdreizen?!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De tekst van bovengenoemde RTV Utrecht t.a.v. vermoedelijke zwijgcontracten of chantagedreigingen:

dinsdag 19 februari 2019, 08.47 uur:

Utrechtse gemeenteraad vreest zwijgcontracten

in de jeugdzorg

UTRECHT - De voltallige Utrechtse gemeenteraad wil van wethouder Victor Everhardt weten of jeugdzorginstellingen in de regio gebruikmaken van zogenoemde zwijgcontracten voor ouders. Daarin staat bijvoorbeeld dat wordt afgezien van een gang naar de rechter, een melding aan de inspectie of dat er niet met de pers mag worden gesproken.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd keurt dit soort overeenkomsten ernstig af. De raad vindt het ook onwenselijk en wil van de wethouder weten of hij daar net zo over denkt.
De raadsleden hebben een viertal vragen voor Everhardt. Zo willen ze van hem weten of de zwijgcontracten ook in Utrecht bestaan. Sander van Waveren (CDA): "Het is belangrijk, juist in de zorg dat je continu processen verbetert. Dat als er dingen fout gaan, je daar ook open over kan praten en het niet weggestopt wordt."
Ook Peter van Corler (GroenLinks) is een tegenstander van zwijgcontracten in de zorg. "Ik vind het geen goed idee. Zeker in zoiets als de jeugdhulp en de jeugdzorg is het zaak dat je van elkaar leert. En als er fouten zijn gemaakt, is het belangrijk dat je daar ook van leert. Dat is volgens mij een cultuur die we in de hele zorg en jeugdzorg proberen te creëren. En iets als een zwijgcontract past daar niet in."
De Utrechtse gemeenteraad is bezig met een onderzoek naar het functioneren van Veilig Thuis Utrecht en Samen Veilig Midden Nederland. Een aantal families zegde hun afspraak met de raad op het laatste moment af.
RTV Utrecht heeft sterke aanwijzingen dat er zogenoemde zwijgcontracten worden afgesloten. Naar aanleiding van onze berichtgeving over Veilig Thuis en Samen Veilig hebben zich honderden families gemeld met klachten over het functioneren van Veilig Thuis/Samen Veilig.
Veilig Thuis is het advies- en meldpunt kindermishandeling en huiselijk geweld. Eén van de melders had een tuchtzaak aangespannen tegen een vertrouwensarts van Veilig Thuis Utrecht. Daarnaast was er een tuchtzaak tegen een arts van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Beide tuchtzaken zouden in december vorig jaar dienen.  -{Deze aanwijzingen komen met veler ervaring van ouders overeen: het onder chantage en dreiging het kind te straffen met veel minder contact (BW1:262 lid 3) en ontouderen (BW1:266) worden ouders afgedreigd, met of zonder papier. [Opnemen is handig!]}.

OPEENS ZWIJGENDE OUDERS

De familie onderhield goed contact met de redactie van RTV Utrecht. Vlak voor de tuchtzaak tegen de vertrouwensarts van Veilig Thuis werd die klacht plotseling ingetrokken. Daarna wilde de familie van het ene op het andere moment niet meer inhoudelijk met RTV Utrecht praten. Zowel het afgelasten van de tuchtzaak als ook de weigering verder te praten met de pers is een duidelijke aanwijzing dat er sprake is van een zogenoemde vaststellingsovereenkomst. Indien in zo'n overeenkomst wordt afgesproken af te zien van contact met de pers of een tuchtcollege is er sprake van een zwijgcontract.
Desgevraagd laat Samen Veilig Midden Nederland weten geen vaststellingsovereenkomsten te hebben gesloten. Mocht een dergelijk zwijgcontract wel bestaan dan zou dat het onderzoek van de gemeenteraad naar het functioneren van Veilig Thuis/Samen Veilig ernstig frustreren. De raad is druk bezig met een onderzoek naar klachten over Veilig Thuis/Samen Veilig.
Tot nu toe spraken ze met een groot aantal families en deskundigen. Als blijkt dat mensen met bewezen klachten door Veilig Thuis weggehouden worden bij het onderzoek, dan zou dat de uitkomsten ernstig kunnen beïnvloeden.
Fractievoorzitter Sander van Waveren van het CDA wil dat mensen die in Utrecht een zwijgcontract zouden hebben getekend, contact opnemen met de gemeenteraad. "Ik vind zwijgcontracten in de zorg eigenlijk niet acceptabel. Daar willen we in Nederland vanaf, want het staat verbetering in de zorg in de weg. Als het zo is dat mensen in Utrecht een zwijgcontract hebben getekend, hopen we dat we daar hiermee een eind aan kunnen maken."

WETHOUDER SPREEKT:

Wethouder Victor Everhardt (D66) is duidelijk over de situatie bij Samen Veilig. Via zijn woordvoerder laat hij weten dat hij zwijgcontracten niet accepteert. "Zwijgcontracten horen niet thuis in de (jeugd)zorg. Mocht mij ter ore komen dat er bij een Utrechtse (jeugd)zorgaanbieder sprake is van een zwijgcontract, zal ik dit melden bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd en vragen om onderzoek te doen."
Ook Mohammed Saiah van D66 reageert op het vermoeden van  zwijgcontracten in de jeugdzorg. "Of er zwijgcontracten zijn, is precies wat we willen weten. Want zoiets helpt niet. We willen juist verbeterpunten vinden, het gesprek aangaan en dingen voor de Utrechter kunnen verbeteren. En als dan blijkt dat mensen een zwijgcontract hebben ondertekend, dan kunnen wij het verhaal niet aanhoren. We hopen dat we het juist met deze vragen helder kunnen krijgen. En daarmee definitief weten of er zwijgcontracten zijn of niet. Als RTV Utrecht het sterke vermoeden heeft dat die er wel zijn, dan moeten we daar zo snel mogelijk een einde aan maken."  --{De reacties op deze site geven inzicht dat het vermoeden zeker op een manipulatieve, afdekkende intentie wijst}.

Onder meer!

Meer op hier en hier en heel de site hier.

IVRK art. 24 lid 1...

Waar (gescheiden) ouders onenigheid over inzichten hebben, geldt op de eerste plaats het verdere belang van het kind! Doch in tunnelvisie drangzorg verrichten om aan het cliché te voldoen van 'omgang met beide ouders', is te dom voor woorden.

Drangzorg geeft negatief gevolg in de levenssfeer voor het kind: de ouder die genegeerd wordt, onder domme dwang moet lijden, raakt gefrustreerd en aangeslagen. Dat straalt uit naar het kind. Dat mag dus niet de bedoeling zijn van dat cliché; dat mag niet de bedoeling zijn van 'jeugdzorg'!!!

Drangzorg hééft negatieve contra-indicaties. Dat behoort de jeugdzorg (incl. RvdK) te weten. Prof. Carlo Schuengel heeft dat bij jeugdzorg uitgelegd: hier.

Waar er dus onenigheid is, moet in het belang van het kind hoogwaardiger gemeten worden, en dat kan door het internationale kinderrecht, met name artikel 24 lid 1 IVRK.  En wel op een pedagogisch eerlijke manier, zonder drang of dwang door eerlijke voorlichting met alternatieve trajecten opdat ouders een keuze kunnen maken.  Elk alternatief heeft gevolg naar het kind... welk alternatief traject (OTS òf diagnostiek met voorlichting òf opvoedcursus met voorlichting) heeft het beste resultaat?!  Daarbij houden echte deskundige 'professionals' rekening met de gevoeligheid tussen ouders en behandelen ze gelijkwaardig, conform "gelijke monniken gelijke kappen".

Ouders die niet bij elkaar wonen hoeven niet op één lijn te zitten (zoals domme jeugdzorgwerkers vaak eisen). Kinderen zien bij vriendjes ook dat in dat huis andere regels gelden. Overal.

Ouders moeten elkaar als pedagogische ouders kunnen zien door voorlichting.

Maar waar er signalen zijn van een gedragsstoornis, hoort het diagnostisch meten bij beide ouders, gelijke monniken gelijke kappen, er ook bij, want gedragsstoornis kan schadelijk zien, zowel naar het kind als naar de sfeerverpestende uitingen naar de andere ouder. Denk aan narcisme, borderlinestoornis, e.d.; dat zijn zaken die sociaal werkers met slechts een slappe alfa-HBO-opleiding niet kunnen en mogen diagnosticeren; dat is een taak die in de echte gezondheidszorg ligt, bij diagnosticerende specialisten (BIG-arts/psych.).

Dat hoeft niet enkel het NIFP te zijn, wat duur is. Dat kan ook bij andere gespecialiseerde specialisten. Vaak kunnen die ouders met voorlichting van de deskundige nog veel leren, en er bestaat therapie, oefening, tips.....

Een goed diagnostisch advies kan het hulptraject effectief en kort maken, wat goedkoper is dan jaren aanmodderen met OTS-verlengingen.

In jeugdzorgrapportages dient dus bij onenigheid immer een diagnostisch rapport te zitten met de ópen onderzoeksvragen en het diagnostisch advies compleet. Dat is het recht van het kind, de grootst mogelijke mate van (ook geestelijke) gezondheid en gezondheidszorg middels onbezwaarde toegang tot de passende, hoogwaardige gezondheidszorg. 

Kokervisie in het jeugdzorgdomein is te vaak schadelijk, en we hoeven inmiddels enkel "Gresser" te noemen, waarmee ook de andere wetenschappers bedoeld worden; het is duidelijk dat de levenssfeer niet verpest mag worden door een te laag niveau aan deskundigheid. Dat lage niveau kan het kindbelang ernstig bedreigen; en denken we dan aan de woorden in BW1:255: "ernstige bedreiging". --  Tj.W. Strubbe

Artikel 255 BW1:

Lid 1.:

De kinderrechter kan een minderjarige onder toezicht stellen van een gecertificeerde instelling indien een minderjarige zodanig opgroeit dat hij in zijn ontwikkeling ernstig wordt bedreigd, èn:

a. de zorg die in verband met het wegnemen van de bedreiging noodzakelijk is voor de minderjarige of voor zijn ouders of de ouder die het gezag uitoefenen, door dezen niet of onvoldoende wordt geaccepteerd, –{waarbij ouders dus nooit 'neen' mogen zeggen maar wel naar BW1:247 en IVRK art. 24 lid 1 hoogwaardiger zorg mogen aanwijzen}– èn

b. de verwachting gerechtvaardigd is dat de ouders of de ouder die het gezag uitoefenen binnen een gelet op de persoon en de ontwikkeling van de minderjarige aanvaardbaar te achten termijn, de verantwoordelijkheid voor de verzorging en opvoeding, bedoeld in artikel 247, tweede lid, in staat zijn te dragen. –{Ouders moeten dus door vroegtijdige voorlichting hierop gewezen worden als hun ‘vrijheid’, de plicht in BW1:247 wat als excuus kan worden gebruikt om hoogwaardiger zorg en kennis te organiseren. Ouders moeten die wet kennen: BW1:247}.

Lid 4.:

De kinderrechter vermeldt in de beschikking de còncréte bedreigingen in de ontwikkeling van de minderjarige alsmede de daarop [vermoede] afgestemde duur waarvoor de ondertoezichtstelling zal gelden. –{De rechter is geen orthopedagoog en kan dat niet goed inschatten. Echte gezondheidszorg hoeft niet langer te duren dan een half jaar. De rechter moet met de machtiging aan de G.I. dus het doel CONCREET beschrijven, opdat de G.I. geen andere beweringen erbij mag halen zonder rechtszaak. – TjS}.

Vandaar dat ouders die officieel aan bewijs werken in verzoeken, bezwaren en verweerschriften  immer de bekende alinea nooit vergeten te plaatsen:

“Wij verzoeken dit vanwege onze plicht naar BW1:247 om de zorg voor het kind te optimaliseren naar het niveau van kinderrechtenartikel 24 lid 1 IVRK, [en na elk jaar eveneens artikel 25]. Diagnostisch onderzoek met testmiddelen en interactieonderzoek waarop ouders goed en breed voorgelicht worden, geeft meer inzicht het bedoelen van de OTS op te lossen naar het bedoelen van de wetgever, de representatie en veiligheid van de ouders naar het kind te doen verbeteren."

Meer en meer publiciteit  

van wat de jeugdbescherming en Veilig Thuis “incidenten” noemen, maar zijn een paarduizend ‘incidenten’ nog wel incidenten???

Hoe humaan de jeugdbescherming de familiebanden ontwricht en het kind niet leert wat familiebanden en ouderlijke liefde is:

https://www.lc.nl/friesland/Al-zeven-jaar-in-een-pleeggezin-Ik-blijf-vechten-voor-de-terugkeer-van-mijn-dochter-24392356.html , jaren in pleeggezin zonder valide behandeling!? Zonder werken aan het oplossen van de beweerde bedreiging dat in BW1:255 genoemd wordt en waarop niet-diagnostische jeugdrechters  op de gok beschikken, vonnissen?!

Het dossier Jeugdbescherming van de LC staat op https://www.lc.nl/dossier/jeugdbescherming .

*:        Tactiek in P.R.:

De G.I. vermijdt tactisch de hand in eigen boezem te steken: "De ouders beleven" alsof ze niet aantonen, bewijs leverden.

"De realiteit van het kind", wat is dat al jeugdzorg niet diagnosticeert??? Dat is de verzwegen beleving van de jeugdzorgwerker. Wetenschappelijk bewezen dat het voornamelijk beleving is van de jeugdzorgwerker en nauwelijks of niet een open diagnostiek bij een echte en onafhankelijke diagnostisch specialist (IVRK24 lid 1).

           Achterhouden

De G.I.'s toveren met woorden, misleidend en insinuerend.

Is een blind Multi-Disciplinair Onderzoek of Overleg (MDO) deskundig en voldoende diagnostisch??  =  Neen, de meest deskundige geeft diens beroepscode niet aan de ouders, ziet de ouders niet, doet met kind en ouders geen interactie-diagnostiek, en mag dus geen diagnostisch advies geven conform diens beroepsregistratie, zo die al werkt onder een beroepscode.

Ieder in het MDO hoort aan wat een (diagnostisch-onbevoegd) jeugdzorgwerker kan en wìl zeggen, zodat deze, vaak een gezinsvoogd, kan zo het MDO bespelen en belangrijke indicaties waarmee de ouders vrijuit gaan achterhouden.

SKJ is te laaggekwalificeerd om serieus te nemen; het is niet medisch!

Een gedragswetenschapper is veelal slechts een pedagoogje zonder beroepseer. Diens naam en beroepsregistratie worden geheim gehouden aan de meeste ouders opdat er geen tuchtklachten kunnen worden ingediend.

            Is dwingen pedagogisch onder pleegzorg?

Het kind, dat wetenschappelijk lijdt aan loyaliteitsconflict in uithuisplaatsing, in pleegsetting, wordt gedwongen alles te vertellen zodat er beschuldigingen uit verzonnen kunnen worden wat ouders hebben gedaan of gezegd. Alsof dit geen signaal aan het kind is dat zijn eigen afkomst, diens ouders, slecht zijn.

Is dat goed voor de eigenwaarde van een opgroeiende?

Ontstaat bij jeugdzorg geen CAPRD, officiële diagnose uit DSM-5, wat ook wel oudervervreemdingssyndroom genoemd wordt, of PAS?!! Hoe kan dat dat daar dat niet ontstaat en bij een ouder wel? Of is dit bespelen door de besturen van de G.I.'s??!

           Is geen rekening houden met latere levensbelangen pedagogisch?

Een paar uur, in gedwongen sfeer, mag het kind diens ouder(s)  zien. Hoe goed kent zo'n opgroeiende diens afkomst? Wetenschappelijk kan dat niet, zeker niet gezond onder de signalen die het pleegkind kreeg over diens ouders, het waarom niet thuis mogen opgroeien....

Het kind kan ook op school gepest worden daarmee, over het niet thuis mogen blijven.

De identiteitsfase komt meestal na het 18+-worden en dan is dat toch geen verantwoordelijkheid meer van de jeugdzorg?!

Het gaat de gemeente wel geld kosten! Uitkeringen waar jeugdzorgjongeren bovenmatig een aanspraak op maken, statistisch! De gemeenteambtenaren slapen! De budgetoverstijgingen exploderen op den duur.

          Worden diagnostische rapporten erkend?

Neen, vaak worden ze weggehouden of gebagatelliseerd, want de jeugdzorg heet toch 'professioneel'?!!  Hypocognitief en eigendunk, "in z'n algemeenheid"!. Woordspel om het vaag te houden.

Hoe gezond is een instelling die geen zelfreflectie toont en immer belooft, al decennia lang het zelfde, dat ze serieus verbeteren, naar waar geen jeugdzorgwerker de beëdigde artsenstatus verkrijgt??!

Contact met je ouders is van groot belang voor de huidige en toekomstige gezondheid van de opgroeiende.

Let er op dat nimmer vanuit het kind wordt gedacht met valide en concrete uitleg, doch vanuit verdacht-gemaakte ouders.

Uit de Gelderlander:

Ingezonden brieven kunnen worden gestuurd naar  discussie@gelderlander.nl.

( Vermeld uw naam en woonplaats. De redactie behoudt zich het recht voor brieven in te korten.)

Veilig Thuis?

Ik ben een van de ouders wier kind door 'Veilig Thuis’ gebrekkige en onprofessionele werkwijze is geschaad (naar artikel in De Gelderlander, 7 april '19). Veilig Thuis, die blijkens haar naam de missie zou hebben veiligheid van kinderen te verzekeren, heeft bij ons de veilige thuishaven van mijn kind juist kapot gemaakt. Daarom reageer ik hierbij graag.

Allereerst op het vervolgartikel van 9 april waarin GroenLinks Kamerlid Lisa Westerveld, ooit in Nijmegen raadslid, stelt dat leerkrachten en scholen die bij een kind een verdachte blauwe plek zien, zelf direct moeten vragen waar die vandaan komt in plaats van de blauw plek melden bij Veilig Thuis. {Diagnostiek i.p.v. gokken met allure!}.

{ Politici  gokken ook} :

Volgens Westerveld {-gokkend-} zou het probleem zijn het door school/leerkracht ‘mogelijke kindermishandeling aan de orde stellen’. En ‘daarnaast ontbreekt het ook aan goede scholing van leerkrachten om over dit gevoelige onderwerp te beginnen’.

Mevrouw Westerveld heeft blijkens het artikel alle goede intenties van de wereld, maar slaat de plank volledig mis.

Erger is dat verloren gaat wat het artikel van Frank Hermans terecht aan de kaak stelt, namelijk dat Veilig Thuis als organisatie ongefundeerd en ongekwalificeerd enorme schade aanricht in het leven van mensen die Veilig Thuis juist met haar interventie zou moeten beschermen.

Gegeven de documentatie van de veelheid van gevallen, niet alleen door BVIKZ, maar ook landelijk, betreffende andere afdelingen van Veilig Thuis dan Gelderland-Zuid, zijn we het station voorbij waar Veilig Thuis graag blijft hangen: dat het alleen incidenteel fout gaat. {Duizenden keren "incidentjes"?}.

Een soort ‘verdeel en heers’: het zou liggen aan enkele gevallen van enkele ouders. Uit de feiten blijkt: het is structureel.

{ Bekende reactie VT zonder zelfreflectie bewijst hypocognitie } :

De reactie van Veilig Thuis in het artikel van 7 april spreekt wat dat betreft boekdelen. Het laat precies dié structurele gebreken van Veilig Thuis zien (o.a. het gebrek aan integriteit, aan professionaliteit en het onvermogen om de eigen fouten te erkennen) die aan de basis liggen van de gesignaleerde problematiek. {Afdekken van fouten door verleggen van aandacht}.

Fouten die mensen- en kinderlevens schaden.  Evenmin integer van Veilig Thuis om te suggereren dat het gaat over de gevoelservaring van onterecht beschuldigde ouders zoals ik, in plaats van eerlijk te zijn dat het gaat om hún handelingen, over fouten gemaakt door Veilig Thuis zelf. {De AMHK gebruikt zelf gevoelservaringen, zo bleek uit onderzoek van dr. Cora Bartelink. Het AMHK negeert dossierbewijs, en dossiers hebben geen emotie!}.  De organisatie moet zich schamen. Tegelijkertijd ben ik juist daarom wel blij met die reactie.

Die laat nou precies zien wat er zo mis is aan de organisatie en onderstreept waar wij al die tijd mee te maken hebben gehad.

O, politici, en mevrouw Westerveld:   het gaat niet om blauwe plekken-problematiek, het gaat hier om een organisatie die kinderen niet beschermt maar stelselmatig schade (ACE's} toebrengt.  En dan kun je dat niet rechtvaardigen met zeggen dat voor ieder verwoest kinderleven, je er twee wél hebt gered. Nee, dan moet je kritisch naar je functioneren kunnen kijken. --{En daarbij blijkt uit onderzoek dat er niet "twee gered worden tegenover één kind ten onrechte" in jeugdzorg.  Waar de 'valse positieven', door fouten van de jeugdzorgwerkers,  over de 90% voorkomen, waar 72% van de OTS zelfs na 2 jaren negatief resulteren, moeten we constateren dat er véél méér kinderen geschaad worden dan de enkeling die 'gered' zou moeten worden.  Dat is de wetenschappelijke realiteit door de hypocognitie in de jeugdketen, de keteninfantiliteit, waar ook politici toe behoren!}--.

Kan je dat niet, dan mis je de professionaliteit en integriteit om met kinderen te werken, want dan is het kennelijk belangrijker voor je dat je je gelijk houdt. Hoe dan ook: fijn te merken dat deze falende instantie in de afgelopen weken, mede dankzij Frank Hermans en De Gelderlander, onder de aandacht van Den Haag komt. Hopelijk wordt er nu iets mee gedaan.

Ik kijk uit naar het vervolg en wens alle goede mensen hierin succes.

Naam en woonplaats zijn bij de redactie bekend. De Gelderlander.

De reeks uit NRC is bekend: https://drive.google.com/file/d/17VTuZkqorl6qW_6kvZDxodeRyQM78U1E/view?ts=5cbec03d ?!

Ouders kunnen constructief of bewijzend schrijven!

Het  Kinderrecht,  artikel 24 lid 3  IVRK,  geeft aan dat ook onze regering eens geratificeerd heeft dat deze de schadelijke tradities zou doen opheffen. Dat kan niet door naar de polariserende jeugdzorglobby te luisteren.

Overzicht:

Een belangrijke brief aan alle B&W’s (gemeenten): https://jeugdbescherming.jimdo.com/ maar ook https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/briefaangemeenten/ ;

Belangrijke stukken zijn te vinden via https://jeugdbescherming.jimdo.com/kwaliteit/ ;

Aanvullende stukken op https://jeugdbescherming.jimdo.com/tips-en-andere-brieven/ ;

Rond wetten en precedenten: https://jeugdbescherming.jimdo.com/wetten-en-regelgeving/ ;

Rond wat weg van ouders doet in de psyche: https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/ ;

En vanaf  https://jeugdbescherming.jimdo.com/adoptie-en-pleegzorg/relativeer-en-onderzoek/ analytische stukken over de dubieuze jeugdbescherming.

Meer hoofdstukken in de kantlijn.

Zie ook: https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/jeugdzorg .

                   Kijk daar ook rond naar meer belangrijke informatie, opdat ge geen juridische speelbal wordt.